Rola siedliska w komunikacji krokodyla

Wszystkie krokodyle maj- okre-lon- kategori- sygnäów u-ywanych jako reklamy w okresie godowym. Käde wezwanie jest po--czeniem kilku elementów o ró-nych w-äciwo-ciach fizycznych, takich jak postawa ciäa, okrzyki g-osowe, oklaski i wibracje infrad-wi-kowe. Komponenty te ró-ni- si- zdolno-ci- do przenoszenia informacji o stanie i lokalizacji zwierz-cia, a ich wykorzystanie jest dostosowane do struktury siedliska. D-wi-ki wokalne s- u-ywane cz--ciej w podzielonych -rodowiskach wodnych, gdzie s- bardziej skuteczne, podczas gdy uderzenia s- u-ywane cz--ciej w ci-g-ych siedliskach wodnych. Porównanie sygnalizacji i preferowanych siedlisk przez istniej-ce gatunki krokodyli, a tak-e sygnalizacji przez alopatyczne populacje tego samego gatunku zamieszkuj-ce ró-ne siedliska, potwierdza t- teori-. Jednak w populacjach zamieszkuj-cych siedliska mieszane poszczególne zwierz-ta nie dostosowuj- sk-adu sygnäu do struktury siedliska, co oznacza, -e --obserwowane ró-nice mi-dzy populacjami i gatunkami s- ewolucyjnymi adaptacjami. W trakcie badä uzyskano nowe informacje na temat sygnalizacji dla wielu krokodyli, dostarczaj-c wgl-du w ich ekologi- i histori- ewolucji.

Vladimir Dinets: M.S. Ingeniería Eléctrica (MIREA, Moscú, Rusia); Doctor. Zoología (Universidad de Miami, Estados Unidos). Trabaja en zoología, ecología y biogeografía.