Adrese Gerek Yok

Süleyman dayi bir masal anlaticisi gibi konusuyordu Insanlarin da bazilari pamuk gibi icin icin yanarlar, yandiklarini kimselere duyurmadan, göstermeden; acilarini, dumanlarini da iclerinde saklarlar. ... Bazi insanlar da cirali cam odunu gibi yanarlar, yanarken etrafi aydinlatirlar. 1990 yilinda Tempo dergisi haber yapar 12 yil kactilar. Herkesin gözünün önünde yasadilar, yakalanmadilar. Gazeteci Ibrahim Yildiz haberi okur ve dergiyi mahalleye getirip gösterir, Bakin yillardir kimlerle yasamisiz. Bunu duyan mahalle sakinleri Yunus ve Hürriyet Erin evine kosar. Sevinc seliyle sarilirlar birbirlerine. Mahallenin en saf delikanlisi Engin, tertemiz duygusuyla bagirir, Nuray abla, Erol agabey Biz de size her seyimizi anlatmistik, iyi ki fasist degilmissiniz. Yunus Er, yangisini ve yarasini göstermekten kacinmiyor yazdiklarinda. Dahasi acikca gösteriyor ve kendisiyle dalga geciyor. Kendisiyle, kendisinin olusum sürecleriyle alay edebilir hale gelmesi belki de onu yasamda diri tutuyor...