Theodora

Theodoranin cocuklugundan aklinda kalan en önemli iki hayat dersi, para kazanmak icin gözünü acik tutmak ve cani acitilip incitildiginde ici kan aglasa da gülümsemeyi becerebilmekti. Aslinda cocuklugunda bile son derece zekiydi ve hayal gücüyle bütünlestirdigi kivrak zekasi, anlik kararlar alabilen düsünce gücü sayesinde de gelecekteki hayatinda hic kimsenin asla hayalini bile kuramayacagi yerlere gelmeyi bilmis, imkansiz gercek olmustu.
Theodoranin anlami, Tanrinin Hediyesi idi; o ömrü boyunca sevecegi esi olan imparator Jüstinyen tarafindan Benim Armaganim olarak dillendirilmis ve sevilmisti. Tarih uzmani Fisherin dedigi gibi, Jüstinyen bir es ararken bir elmas parcasi bulmustu.
Theodora ve Jüstinyen birbirlerine öylesine asik ve tutkunlardi ki bir elmanin iki yarisi gibi adeta birbirlerini tamamlamislardi. Bu tutku ise Bizans Imparatorlugunu daha güclü kilip, Konstantinopolisi dünyanin en görkemli kenti kilmisti. Imparator Jüstinyen Ayasofya Katedralini insa ettirirken bile devasa kubbeyi tasiyan sütunlara hayatinin tek aski olan Imparatorice Theodoranin ve kendi isminin bas harflerini bir monogram olarak isleterek onu sonsuza dek onurlandirmistir.