de Kleur Van Mijn Eiland: Aruba, Bonaire, Curaçao (2 Vols.)

Op de drie Nederlands-Caraïbische eilanden, Aruba, Bonaire en Curaçao, wordt een eigen creoolse taal gesproken, het Papiamentu (of Papiamento). Sinds de jaren rond de afschaffing van de slavernij, in 1863, worden ook de eerste teksten in deze taal gepubliceerd. Daartoe behoren verhalen, romans, gedichten, essays, pamfletten, liederen, dialogen en toneelteksten, die met weidse uitleg als 'literatuur' werden of worden aangeduid. Hierin staat centraal hoe de bewoners van de eilanden naar zichzelf, elkaar, hun belaste verleden en naar buitenstaanders uit de westerse wereld keken en kijken. Deze teksten zijn daarmee een weerspiegeling van de sentimenten en ideologieën in de eilandsamenlevingen van Aruba, Bonaire en Curaçao.

Dr. Aart G. Broek (1954) woonde langdurig in de Antillen, verrichtte onderzoek en werkte onder meer als beleidsadviseur en interin-manager; hij publiceerde over tal van Caraïbische onderwerpen, vooral over de relatie van de eilanden tot de westerse wereld.࣌
Sidney M. Joubert, Curaçao (1939), hispanist en papiamentist, vertaler, auteur van woordenboeken Papiamentu-Nederlands/Nederlands-Papiamentu en co-auteur van een studie over Indiaanse woorden in Papiamentu.
Lucille Berry-Haseth, Curaçao (1937), papiamentist met speciale kennis van archaïsmen in deze Creoolse taal, vertaalster en dichteres, voordrachtskunstenares. Zij verzorgde jarenlang een eigen radioprogramma over alle mogelijke cultuuruitingen van de Antilliaanse eilanden.