Bizans ve Müslüman Türk Anadolunun Dogusu 1040-1130

Selcuklu Türklerinin Anadoluya gelisi, modern Türk ulusal kimlik söyleminin vazgecilmez bir parcasini olusturur. Diger yandan, Batida Avrupali uluslarin olusumu ve Yakin Dogunun dönüsümü ile ilgili tartismalara Anadolu Türkleri nadiren dahil edilir. Türklerin Kücük Asyaya nüfuzu, bir tarafta yerlesik gruplar ve göcebe gruplar, diger tarafta farkli dinsel ve etnik topluluklar arasindaki bir catismanin sonucu olarak degerlendirilir. Bu kitapta iki temel argümanin yer aldigi alternatif bir anlati öne sürülüyor. Ilk olarak, Konstantinopolis ve Kahire, Anadolu topraklarinin büyük bir kismiyla Bizans-Müslüman sinir bölgeleri üzerindeki etkilerini kaybettiler; ikincisi, dogmakta olan Selcuklu Sultanligi bölgesel bir güc olarak bunlarin yerini almada basarisiz oldu. Bu dönemde hem Bizans Anadolusunda hem de Islamin kalbinin attigi bölgelerde yerel seckinlerle bölgesel gücler siyasal otoriteyi ellerine gecirdikleri gibi, bitip tükenmeyen bir iktidar mücadelesine giristiler. Söz konusu sürec icinde Türk savasci gruplari; yaptiklari akinlar ve fetihler nedeniyle degil, önceden var olan toplumsal aglara eklemlenmeleri sayesinde hizla önemli bir rol üstlendiler. Idari araclarla yerel kaynaklardan faydalanarak yerel hükümdarlarin ve tebalarinin rizasini elde ettiler. Böylelikle, daha büyük bölgesel birimlere evrilecek olan beyliklerin nüvelerini olusturdular. Dolayisiyla, degisimin itici gücünü Bizanslilarin gerilemesi veya Türklerin zaferinde degil, bu iki alem arasindaki basarili etkilesimde aramak gerekir.