Icimdeki Mücevher

Hepimiz icimizde bir mücevherle dogariz. Sahip oldugumuz en degerli seydir o; varolusumuz, gercek benligimiz, özümüzdür. Ama yas aldikca, dünya bizi icimize degil disariya bakmaya tesvik eder. Kendimizi baskalarinin gözünden görürüz. Iste böylece icimizdeki mücevherle baglantimiz kopmaya baslar. Yitirdigimiz o özel cevheri tekrar bulmak bir ömür sürebilir. Ancak onu uzaklarda degil icimizde ararsak,bu yolculuk pek cok baska kesfin kapisini aralayabilir.
Icimizdeki mücevhere sahip cikmak ve parlatmak, ne kadar degerli ve sevilesi oldugumuzu tekrar animsatir bize. Artik hayatin inisli cikisli yollarinda yalniz yürümeyiz; cünkü mücevherimiz, gercek benligimiz, özgürlügümüz hep bizimledir.