Gönlüm

Ne ilkbahar bildi ne sonbahari
Yaz mevsimi gibi kavruldu gönlüm
Kis mevsimi ates sardi canimi
Sazak yemis gibi savruldu gönlüm
Daglarin basinda seyip kalmisim
Bir yarin basinda garip kalmisim
Haktan baskasina gaip kalmisim
Fecri kazip ile avundu gönlüm
Yarin kaslarinda nacar kalmisken
Bir abdal yaklasti seher vaktiyken
Hele bir dogrul da kaybolsun diken
Güllere karisip sad oldu gönlüm
Can zara düsmeden canan bulunmaz
Ates harlanmadan yanan bulunmaz
Hak ile pismeden cinan bulunmaz
Fani heveslere yad oldu gönlüm