Yoktur Yolu Kendinden Cekip Gitmenin

Insan kendini buldugu yerdedir; bazen sicacik bir cay bardaginin bugusunda, bazen de masmavi bir denizin kiyisinda, kalbine siginmis bir insan sicakliginda, bir gülüste, bir öpüste... Aslinda sadece kendinde. Insan ne kadar ararsa kendini baska düslerde, baska alemlerde, sonunda bulur kendini kendinde. Ne gökyüzünün özgürlügünde ne de yeryüzünün esaretinde, insan kendindedir kendinde. Aradigi da kactigi da kendisidir, yine günahiyla, sevabiyla, gülüsüyle, istirabiyla. Dökmek istese de hep icini bir yerlere, yine atar kendini kendi icine. Yoktur yolu kendinden cekip gitmenin; basi da sensin sonu da sensin bu hikayenin...