ZWI¿KSZONA DEGRADACJA POLICHLOROWANYCH BIFENYLI

Na cäym -wiecie istnieje inicjatywa maj-ca na celu usuni-cie polichlorowanych bifenyli (PCB) ze -rodowiska naturalnego ze wzgl-du na ich potencjalne zagro-enie. Do-wiadczenia na zwierz-tach wykazäy, -e mog- one powodowä uszkodzenia w-troby, wady rozwojowe, a nawet raka. Trzydzie-ci procent z 310.000 ton PCB, które zostäy wyprodukowane na cäym -wiecie, jest obecnie uwäane za trwäe substancje toksyczne w -rodowisku. Do tej pory tylko 4% z nich zostäo pomy-lnie przetworzonych. Chociä istnieje szereg technologii przetwarzania trwäych zanieczyszcze- organicznych (POP), maj- one kilka wad, w tym produkcj- toksycznych substancji lotnych w spalarniach oraz wysokie koszty zwi-zane z tymi procedurami. Z drugiej strony, skuteczna bioremediacja jest stosunkowo niedroga, jak wykazano w przypadku degradacji w-glowodorów poliaromatycznych (WWA), a jej dodatkow- zalet- jest mo-liwo-- przeprowadzenia jej na miejscu. W tym badaniu wst-pne do-wiadczenia wykazäy, -e niektóre -rodki powierzchniowo czynne zwi-kszaj- degradacj- PCB w roztworze wodnym w obecno-ci enzymów, w sposób zale-ny od st--enia. Te -rodki powierzchniowo czynne nie by-y wcze-niej zg-aszane jako czynniki wzmacniaj-ce degradacj- PCB.

El autor recibió títulos de posgrado en ingeniería y química de McGill y otras universidades canadienses. Ha publicado más de cien artículos en revistas arbitradas, ha escrito capítulos de libros y es el único autor de una patente estadounidense. Es consultor de empresas de biotecnología en los Estados Unidos y el Canadá.