Karanligin Rengi

Ona göre dünyaya ilk gelisim degildi bu, daha önceki gelislerimde hayatima karisan insanlari görüyordum. Hemen kücük bir test yapmisti Rüyamda uctugumu görüyor muydum Görüyor ama kollarimi kanat gibi cirpmiyordum, kuslarinkine benzer bir ucma degildi bu. Önce kosup hiz kazaniyor, sonra sicrayip dizlerimi büküyor ve havadayken her iki ayagimi bileklerimden tutarak, bir bicimde boslukta dizüstü durarak, yerden cok da yükselmeden ucuyordum. Tamam iste, demisti, sen daha önce birkac kez dünyaya gelmissin, ama bu son, bir daha gelmeyeceksin. Gülmüstüm tabii. Inanmadigimi anlayinca o da gülmüstü. Uyumadan önce kitap okuma aliskanligini biraksam iyi olacak.
Karanligin Rengi, hayata bambaska bir perspektiften bakanlarin, yorulanlarin, usananlarin, düsle gercegi karistiranlarin öykülerini gün yüzüne cikariyor. Öykünün cok da uzakta olmadigini, her seyin hemen yani basimizda olup bittigini gözler önüne seren Cemil Kavukcu, okuru yine bir anda o tanidik, yalin ve heyecanli dünyaya ortak ediyor.