Kül Adam

Peki ya gercek hayat Tanidigimiz kac tane kahraman var Ya da gercek kahramanlar cekici kadinlar, yakisikli erkekler, iyi dövüsen, karizmatik insanlar mi
Cocuklugumda Türkce ögretmenimiz kel, göbekli bir adamdi. Hüsnü hoca okula yeni basladigimizda hic birimiz üzerinde etkili degildi. Ama onu tanidikca bizi baska bir seye dönüstürdügüne tanik olduk. Evinden getirdigi kitaplar, bize okula gelirken almamizi salik verdigi gazeteler arasinda dünya meselelerini tartisir, tartistirir, olup bitene bir baska gözle bakmamizi saglardi. Anne babasi ayri bir sinif arkadasimizin basari grafigini yükseltmekle kalmadi, O bunu bilmiyordu ama, onu intiharin esiginden döndürdü. Iki yil sonra tayini ciktiginda diger ögretmenlerin kiskanc bakislari arasinda en cok gözyasi dökülen görevliydi. Benim ve bir coklari icin gercek kahraman iste bu kel, göbekli adamdi.
Dünyada en gelismis ülke insan ruhudur der Pearl Buck. Hicbir ögreti Tanri tarafindan verilen fiziksel güzelliklere fazla deginmez. Ruhtur önemli olan. Insanliga bize bahsedilen erdemleri ve akli kabul ettigimiz ölcüde faydali olabiliriz.
Hor görülmek bir avantaj olabilir mi Bu sayede aci cekenlerle empati kurabilmek ya da üstüne cok basilan toprak gibi sertlesmek daha cok ne oldugumuzla ilgili. Cocuklugumuzda bize sekil veren heykeltiraslar farkinda olmadan ruhumuzu, dolayisiyla kaderimizi yaratirlar.