Duman Alti Hayatlar

Hicbir zaman istememistim yalanci dünyana siginmayi Gafil avladin beni Esaretim oldun, tutsagin oldum.
Özgürlük düslerken deli gibi kör, karanlik zindanim oldun Ama kurtuldum.
Gecte olsa kurtuldum kirli duvarlarindan. Kirdim zincirlerimi. Firlatip attim kelepcelerimi. Simdi derimde senden kalan cizikler, yara bere icinde tüm bedenim. Izlerin bana daha da güc veriyor her baktigimda Topraga verdigim sevdiklerim, zindanlarda kalan kirli günahlarim, yitip giden masum cocuklugum, mavi düslerim hepsi icin celme taktim sana
Seni, senin silahin ile vurdum Sonunda basardim, simdi ölü cesedinin üzerinden gecerek aydinlik dünyama dogru kosuyorum. Suurum acik, yüregim umut dolu ve ben kuslar kadar hürüm