Pacinko Bilyeleri

Shinyye variyorum. Büyükbabam isikli tellerin, neonlarin ve spotlarin fisini cekmis. Ön cepheyi ilk kez karanlik görüyorum. Sokagin bu kösesinde sadece iki lamba var, taksi duraginin iki yaninda. Bu kadar az oldugunu daha önce fark etmemistim. Pacinko her seyi aydinlatiyordu. Gecenin tüm böceklerini kendine cekiyordu.
Anne ve babasiyla Isvicrede yasayan yirmilerinin sonundaki Claire, yaz tatili icin Tokyodaki büyükanne ve büyükbabasini ziyarete gider. Niyeti, elli yil önce icsavas yüzünden memleketlerinden ayrilmak zorunda kalan, o zamandan beri de Koreye bir daha ayak basmayip Tokyoda bir pacinko salonu isleten büyükanne ve büyükbabasinin ölmeden önce yurtlarini yeniden görmelerini saglamaktir. Ancak elli yillik sürgünün ardindan dönüs fikri bu yasli insanlar icin hic kolay degildir. Onlari nasil ikna edecegini bilemeyen genc kadin bu sessiz hüzünden kacinmak, duydugu yabancilik hissini hafifletmek icin kendine bir ugras bulur ve ileride bir tür kardeslik iliskisi gelistirecegi kücük bir Japon kiza Fransizca dersleri vermeye baslar.
Pacinko Bilyeleri, keskin ve yalin diliyle okuru sakin bir siddetin hüküm sürdügü samimi bir atmosfere cekerken, aile iliskilerinin dogasindaki dengesizligi, yalnizligi, yanlis anlasilmalari ve sevgiyi ustalikla aktariyor.
Zarafet ve melankoli yüklü, titizlikle damitilmis bir duygular kitabi.
Le Monde