1984

Karanligin olmadigi yerde tekrar bulusacagiz.
Orada karanlik yok cünkü orada batacak olan bir günes yok.
Gecmisin, gercegin ve sevginin olmadigi; savasla barisin, özgürlükle esaretin, cehaletle gücün birbirine karistigi bir dünya. Evliliklerin Parti iktidarini güclendirmek icin yapildigi, cocuklarin bu iktidari sürekli kilmak adina casus olarak yetistirildigi bir dünya. Winston Smith, iste böyle bir dünyada, Büyük Biraderin onu izleyen gözleri ardinda gördükleriyle dayatilanlar arasinda hakikati ararken kendini totaliter rejimin pencelerinde, karanligin olmadigi yerde buluveriyor. Eger umut varsa iscidedir diyen Smith bedenine yapilan tüm iskencelere ragmen dayanabildigi son ana kadar ikiyle ikinin dört ettigini engizitörlere haykirmaktan geri durmuyor.
Baglamindan koparilip sig bir düsünceyle sosyalizm elestirisi olarak sunulmaya calisilsa da 1984 reel sosyalizmden Nazi Almanyasina kadar her türlü totaliter rejime karsi bir baskaldiri niteligindedir.
Ilk kez 1949da yayimlanan ve dünya edebiyatinin mihenk taslarindan biri olan 1984, bu kez Zülfü Livanelinin özel seckisi icerisinde ve onun önsözüyle okurla bulusuyor.