Homopoliticus

Güven Arif Sargin, yirmi yila varan entelektüel emeginin sonucu olan kitabinda, kapitalist üretim rejimine ve mekansal pratiklere iliskin temel meselelerin tahliline girisiyor. Bir yandan, metalasma, yabancilasma, kullanim, degisim, arti ve sembolik deger benzeri kavramlar ile sermaye döngüsü ve icseldissal celiskiler, yapisal ya da yapisal olmayan krizleri irdelerken, bir yandan da, topraga dayali birikim rejiminde ortaya cikan celiskiler, sermaye ve emegin mekansal dagilimi, mekanin sömürüsü ve buna bagil cereyan eden özneler veveya siniflar arasi catisma form ve süreclerini sorguluyor.
Özne meselesine ve bu cercevede özgürlestirici praksis sorunsalina öznel bir yorum getirebilmeyi amaclayan Sargin, kapitalist üretime basat olasi özgür ve özerk pratiklerin kapasitelerini anlamaya calisiyor; kapitalizme ickin celiski ve krizlerin, anti-kapitalist siyasetle asilmasi gerektigini iddia ederek, kolektif özne ve beden sorunsalina dair yorumlarda bulunuyor, özgür ve özerk alanlarin izlerini sürüyor.
Kitapta yer alan metinler, devrimci özgürlestirici praksisin, kolektif pratigin otonom yapisi ve öznelerin sinifsal bagiyla kaim oldugunu; özgür ve özerk alanin ancak sinifsal bilinci olusmus siyas öznelerle mümkün olabilecegini iddia ediyor. Kitabin bütününe hakim olan bu söylem, öznenin sinifsal aidiyetine dair cikarsamalarda bulunuyor ve bu amacla, bireyin siyas özneye dönüsümünü tartismaya aciyor.