Storkarnir

Storkafjolskylda nokkur a ser hreiur a aki yst i orpinu. ar stendur storkapabbi a orum faeti en storkamamma gaetir hreiursins me ungunum i. A hverjum degi koma bornin ur orpinu og leika ser i namunda vi hreiri. egar au sja storkana taka au verstu eirra uppa vi a syngja ljota visu, sem meal annars fjallar um hraeileg orlog sem aetlu eru storkaungunum. eir vera sem von er ottaslegnir og saekja huggunar til mour sinnar, sem reynir a fa a til a lata sem ekkert se. Storkarnir litlu vaxa r grasi og ala me sr hefndarhug gar barnanna sem sungu kvi. egar eir hafa veri teknir fullorinna tlu og ra sr sjlfir, hyggjast eir lta til skarar skra. andi er Steingrmur Thorsteinsson.

H.C. Andersen (1805-1875) er eitt þekktasta skáld Danmerkur. Eftir hann liggja á fjórða þúsund ævintýra sem þýdd hafa verið á meira en 125 tungumál. "Storkarnir" er grimmileg saga, þar sem leikið er að goðsögnum og þjóðtrú á nokkuð kaldranalegan máta. Andersen tekst þar að ávarpa ýmis málefni sem voru honum hugleikin, svo sem að vekja börn til umhugsunar um hvernig þau koma fram við smælingja. Afleiðingarnar sem börnin í sögunni verða að stæta, fyrir að hafa hrellt storkana, eru þó nöturlegri en tárum taki.