Insan Gözdür

Mevlana, bakmanin-görmenin önemine binaen Insan gözdür ve geri kalan cesettir der. Görmek cesit cesittir. Halk kültürünün aksine tasavvuf düsüncesinde nazarin pozitif etki gücü ön plana cikmaktadir. Kalbi Allah muhabbetiyle dolu Allah dostlari, nazar ve teveccühleriyle talebelerinin manev egitimine yardimci olur, bakislariyla müridlerinin gönüllerindeki ask atesini tutustururlar. Bu öyle bir atestir ki, kalpte Allah sevgisinden baska her seyi kül eder. Mürid uzun zaman ve caba gerektiren makamlara seyhinin nazari sayesinde kisa sürede kavusur. Güzel bakan güzel görür ifadesinin geregi muhabbet ehli baktigi her seyde mutlak güzeli görür. Kalp gözüyle görmeye basret denir. Zahir ve batinin irtibatindan dolayi kalp gözünün görmesi icin bas gözünün muhafaza edilmesi gerekir. Sufiler nazar ber kadem ilkesiyle bas gözünü korumayi hedefler. Sufilere göre insanin manev merkezi kalbin de gözetlenmesi gerekir ki kalp aynasi kirlenip paslanmasin. Onlar kalplerini murakabe ederken kendilerinin de Allahin gözetiminde olduklarini unutmazlar. Hakki müsahede marifetin en üst derecelerindendir. Dünyada Hakkin isim, sifat ve fiillerinin tecellileri müsahede edilse de ahirette Cennete gidenlerin en büyük mükafati Hakki rüyet olacaktir. Yasamda, en farkli görme tecrübelerinden biri de rüya görmektir. Hakikate giden yolda rüyalarin dilini cözmek kisiye mesafe katettirir. Calismamizin amaci, nazardan yola cikarak insani tanimaya calismaktir. Nitekim insan kendini bilirse Rabbini bilir.