Ibn Rüsd Felsefesi

Ibn Rüsd, Islam felsefesinin yaklasik bes asir süren altin caginin en basarili ve en önemli isimlerinden biridir. Gerek antik ve helenistik felsefe, gerekse Islam ilim ve düsüncesi alaninda o güne kadar olusmus bulunan zengin birikimi, yeniden ele alip tartisarak farkli yorumlar getirmis; geride biraktigi ölümsüz eserler ve actigi yeni ufuklarla Latin ortacagini etkileyerek Batida rönesans fikrinin uyanmasinda önemli katki saglamistir. Ibn Rüsd, tabiat felsefesinden psikolojiye, bilgi ve varlik felsefesinden din felsefesine kadar her alandaki farkli yaklasim ve özgün görüsleriyle, Aristonun yalnizca sadik bir izleyicisi ve yorumcusu olmadigini ortaya koyan bir filozof, teori ile pratigi bir arada yürüten iyi bir hukukcu ve tabiptir. Allah-kainat-insan iliskileri baglaminda degerlendirdigi insan ve din gercegini düsünce sisteminin merkezine koyan bu seckin filozof, beseri bilginin imkani, kaynagi, degeri ve sinirini kendine özgü bir yorumla ortaya koymustur. Onun özellikle din-felsefe iliskileri konusundaki gercekci yaklasimi, sadece Islam Dünyasinda degil Batida önemli tartismalara kaynaklik etmistir.