Ben Giderim Adim Kalir

19. yüzyilda bir salgin halinde Avrupadaki kent meydanlarini istila eden miting kültürü, Yüzyil Atesi olarak kisa sürede bütün dünyada ritüel pratigine dönüsmüstür. Sultan II. Abdülhamid döneminin aksine II. Mesrutiyet sonrasi Ittihat ve Terakki hükümeti miting ve merasim kültürünü topluma asilamak icin milli gün ve bayramlar icat etmis, Ihtifalci Ziya Beyin önderliginde Osmanli ve Türk büyükleri, edebiyatcilari, kahramanlari icin bircok anmahatirlama törenleri yapilmistir. Gecmiste ihtifal, günümüzde anma töreni adiyla bilinen edeb merasim gelenegini Eric Hobsbawm icat edilmis gelenekler sinifina dahil etmektedir. Modern haliyle törenler, dönem dönem farklilik arz eden ritüel dalgalanmalari yaninda modern ile gelenegin izini sürmede ideal bir laboratuar niteligindedir ve bu yönüyle elinizdeki eser, alaninda büyük bir boslugu doldurma amaciyla yapilmis ilk ve en kapsamli calismadir. Bu calismanin özgün tarafi, anma geleneginin dayandigi tarih, sosyolojik, psikolojik ve antropolojik teorik cerceveyi ortaya cikararak hatirlama kültürünün vefa, hürmet, hayirla yad etme gibi din ve geleneksel kültürel ögelerin cok ötesinde bir bellek olgusu oldugunu dikkate sunmaktir. Elinizdeki eserde ölüm meselesinin sair ve yazarlari yasarken ve öldükten sonra nasil etkiledigi, toplumsal hafizada sembol sahsiyetine nasil bir bakis acisi getirdigi, imajinatif ve ikonik kimligini nasil besledigi, kanonik ve mahfil yönü de bulunan anma törenleri üzerinden akademik düzlemde ortaya konulmustur. 20. yüzyilda anma törenlerinin bir endüstriye dönüsmesine karsin ülkemizde bu meseleye dair akademik ve bilimsel arastirmalarin azligi calismamiza özgün bir nitelik kazandirmaktadir.