Wykorzystanie technologii geoprzestrzennej do modelowania obszarów dotkni¿tych sol¿

Zasolenie jest jednym z g-ównych problemów nawadnianego rolnictwa na obszarach suchych i pó-suchych, wp-ywaj-cym na produktywno-- gruntów rolnych. Zarz-dzanie zasoleniem w celu zminimalizowania jego wp-ywu na -rodowisko jest warunkiem wst-pnym dla d-ugoterminowego zrównowäonego rozwoju nawadnianego rolnictwa. G-ównymi celami tego badania by-a ocena poziomu zasolenia w nawadnianym gospodarstwie Sego w Etiopii oraz mapowanie czasowego i przestrzennego rozmieszczenia gleb dotkni-tych zasoleniem, aby pomóc w zarz-dzaniu zasoleniem. Przeprowadzono walidacj- modeli w celu przetestowania ich zdolno-ci przewidywania, a model nak-adkowy wykazä lepszy wspó-czynnik korelacji wynosz-cy 68,0% w stosunku do zmierzonego ECe. Mapa gleb zasolonych uzyskana z modelu zasolenia zostäa wykorzystana do oceny rozmieszczenia gleb zasolonych w odniesieniu do poziomu wód gruntowych i rodzaju gleby. Wi-kszo-- obszarów dotkni-tych zasoleniem znajdowäa si- na p-ytkim zwierciadle wody, gdzie silnie zasolona gleba stanowi-a 2,8% na p-ytkim zwierciadle wody. Rozmieszczenie obszarów dotkni-tych zasoleniem w odniesieniu do typu gleby wykazäo, -e gleby kambisolowe i fluwisolowe by-y w znacznym stopniu dotkni-te zasoleniem, podczas gdy gleby salonchak i soloniec znajdowäy si- na obszarach dotkni-tych zasoleniem.

K. V. Suryabhagavan é Professor Associado no Centro de Deteção Remota e SIG, Escola de Ciências da Terra, Faculdade de Ciências Naturais, Universidade de Adis Abeba, Adis Abeba. Dedica-se principalmente a estudos sobre a aplicação da deteção remota à geologia, às alterações climáticas e à dinâmica da vegetação.