Glendor

Gün sariya, soluk sari bir aksama dönmüstü. Yanmis saman, hafif ciseleyen yagmurun topraga biraktigi kokuyla karisinca insan mutlu dahi olabilirdi. Latif bir elin, Yaradanin, yeryüzüne dokunusuna minnet duyulabilir, hayranlikla izlenebilirdi kuskusuz. Ne var ki sürmekte olan kötülügün, saf kötülügün insana kim oldugunu unutturabilecegi bir andi. Ates eti kavurdu, yürekleri yakti, kalem yazmaya cekindi ve dil olanlari anmak istemedi ama ölenler oldu, cok ölenler oldu.