Cia¿o i j¿zyk w my¿li Emmanuela Levinasa

Zatem w bardziej klasyczny sposób, od czasów Arystotelesa, cz-owieka definiowano jako zwierz- obdarzone j-zykiem, my-l Levinasa prowadzi nas do my-lenia o nowym humanizmie, w strukturach inno-ci, bierno-ci, otwarto-ci, blisko-ci, ekspozycji i odpowiedzialno-ci. Cz-owiek jako istota j-zyka jest od pocz-tku tak-e istot- "z ciäa i krwi". Dlatego jest znany jako istota z ciäa i j-zyka. Aby my-le- o podmiotowo-ci, musimy my-le- o niej jak o terytorium sk-adaj-cym si- z dwóch dziedzin: ciäa i j-zyka. To z ciäa mo-emy odkry- konkretno-- cz-owieka. To z j-zyka mo-emy mu wys-ä adres, wezwanie, a tak-e odpowiedzie- na ten adres. Nowy humanizm, humanizm drugiego cz-owieka, jest zatem cielesny i j-zykowy, niczym "jego dwie r-ce pokornego stworzenia", przypisany do odpowiedzialno-ci za siebie i za innych. Do-wiadczenie ciäa i j-zyka to dwa filary, które pozwalaj- my-le- o relacji mi-dzyludzkiej, niezb-dnej do do-wiadczenia transcendencji i jej znaczenia.

L. Ph. Benoît jest ksi-dzem, wyk-adowc-, prorektorem wykonawczym Université Notre Dame d'Haïti/UDERS w Jacmel i diecezjalnym dyrektorem edukacji katolickiej. Jest doktorem filozofii Instytutu Katolickiego w Pary-u i Uniwersytetu w Poitiers, a jego badania koncentruj- si- na my-li Emmanuela Levinasa.