Biologische bestrijding door parasitisme

Er zijn drie basisstrategieën voor biologische plaagbestrijding: de klassieke (invoer), waarbij een natuurlijke vijand van een plaag wordt geïntroduceerd in de hoop de bestrijding te bereiken; inductief (augmentatie), waarbij een grote populatie natuurlijke vijanden wordt toegediend voor een snelle bestrijding; en inoculatief (behoud), waarbij maatregelen worden genomen om natuurlijke vijanden in stand te houden door middel van regelmatige herintroductie. Natuurlijke vijanden van insectenplagen, ook wel biologische bestrijders genoemd, zijn onder andere roofdieren, parasieten, ziekteverwekkers en concurrenten. Biologische bestrijdingsmiddelen van plantenziekten worden meestal aangeduid als antagonisten. Biologische bestrijdingsmiddelen van onkruiden zijn onder andere zaadroofdieren, herbivoren en plantpathogenen. Biologische bestrijding kan neveneffecten hebben op de biodiversiteit door aanvallen op niet-doelsoorten door een van dezelfde mechanismen, vooral wanneer een soort wordt geïntroduceerd zonder grondig inzicht in de mogelijke gevolgen.

Professoressa Magda Mahmoud Amin Sabbour. Ha studiato presso il Dipartimento di Entomologia della Facoltà di Scienze dell'Università del Cairo. Lavora presso il Centro nazionale di ricerca, dipartimento di agricoltura e scienze biologiche, parassiti e protezione delle piante. La dottoressa Sabbour è esperta di Entomologia, patologia degli insetti, nanotecnologia, controllo biologico e microbico.