Kara Balcik Ezgisi

Insanlarin egemenligine boyun egmek zorunda kalan diger türler, Tricholtvaltlarin demir yumrugu altinda karanlik günler yasamaktadir. Insanlarin kücümsemelerine, Grunlarin zorbaliklarina ragmen unutulup gitmekte olan kültürlerini yasamak icin caba gösteren türler, yoksullugu ve köleligi kader olarak kabullenmek zorunda kalirlar. Kara günlerin birinde kara bulutlarinin arasindan sizip gelen kücük bir isik huzmesi onlara umut olur. Kara Balcik Ezgisi, cok uzaklardan onlara Kizil Gezegenlerin Islikcalan Rüzgarlarindan karanliga mahkm edilmislere gelecekten mustular fisildar. Vgomalarin kutsal sarkisidir Kara Balcik Ezgisi. Evrenin sonsuz boslugu onlar icin yasam ve ölümün sahnesidir. Isik ve karanlik bir aradadir. Hem dosttur hem düsman. Biri olmadan digerinin de bir anlami yoktur. Eser islikcalanlar günesin isiklarina Karanlik kosar aydinligin arkasina Hem sever hem nefret ederler birbirlerinden Oysa ikisi de dayanamaz birbirinin yokluguna Hayat... Ölüm... Dost... Ozanin agzindan tüm evrene yayildi bu ezgi. Karanligin kalbinde parlayacak isigin müjdecisi olacakti.