Odnaleziony portret

Czy przesz-ö- zawsze warta jest tego, by ocali- j- od zapomnienia?
Rok 1912. M-ody niemiecki oficer w stanie spoczynku, Jorg, przybywa do przemys-owego miasta Schwientochlowitz na Górnym -l-sku, aby zgodnie z zaleceniem ojca poznä tajniki pracy tutejszej huty -elaza. Wkrótce w sklepie ze s-odyczami poznaje Albin- Schmeiduch - nie-miä- polsk- wdow- samotnie wychowuj-c- córeczk-. -adne z nich nie podejrzewa jeszcze, -e ich p-omienny romans da pocz-tek skomplikowanej historii kilku pokole- -wi-toch-owiczan, których -ycie przypadnie na burzliwe czasy wojny i okupacji, komunizmu i d-ugiej drogi do jego upadku. W tych nieprzewidywalnych czasach jedyn- ostoj- jest miasto Schwientochlowitz - -wi-toch-owice, gdzie spl-tane j-zyki niemiecki, polski, -l-ski, a tak-e jidysz tworz- fascynuj-c- sag- o zwyk-ych mieszkäcach uwik-anych w wielkie wydarzenia XX wieku.
"- Ja tylko chciäem prosi- o zgod- na odprowadzenie pani do domu. Daleko pani mieszka?
- Nie tak daleko, na Schwarzwaldstrasse - odpar-a odruchowo. - Zawsze chodz- sama i nikt mnie nie musi odprowadzä. - Znów pojawi-a si- my-l, -e jest pyskata i powinna inaczej reagowä.
- Szkoda - ümiechn-- si- smutno. - Do widzenia.
Wyszed- tak szybko, -e nawet nie zd--y-a odpowiedzie-. Ale jest -ech durno, gupszo od tej naszej kozy, co sie kole domu pasie. Ale co tam! Taki elegancki kawaler, a ona - prosto dziöcha st-d. Co by fater powiedzieli, jakby zoboczyli, -e j- taki elegant odprowadzo? Pewno by j- zryczö. A möe nie? A muter? To by dopiero by-o kozanie: -e to nie synek dlo niyj, -e möe szukä kogö takiego jak -ona, -e ludzie bydom obgadywä.
U-miechn--a si-, gdy- zauwäy-a, -e my-li po -l-sku, jak zawsze, kiedy si- czym- zdenerwuje lub wzruszy."