Cok da Sey Etmemek Lazim

Siirdir esas beni besleyen. Mizah yazmamin da önünü acan o. Aslinda hep kendime yazarim siirleri. Bazen paylasma heyecani kapliyor icimi
HER SEY ONA VARIR
Kalp atisini hissederdim insanlarin
Gözlerim acikken
Simdi kapatsam da olmuyor
Ne feryat ne sevinc
Hicbir sey.
Hisleniyorum gecmisin cikardigi sese
Belki sesten kacmak
Belki de kalbimi duymak icindir
Adimlarimi hizlandirmam
Sakin diyor bir ses, sakin.
Kagittan bir gemi birakiyorum geceye
Yüzerken izlemek
Unutturuyor bana
Kötü olan ne varsa sehirde
Nefes aliyorum icime
Sonra teslim olmak icin
Avuclarim acik
Yol aciyorum kelimelerden
Karanligin zirvesinde
Makamina kurulmus seytana inat,
Istek birakiyorum kubbenin birine
Tövbe Ya Rabbi, tövbe