Sanci

Psikiyatri
Avuclarinda camdan bir bilye,
Kirik.
Simsiki sarmaliyorsun bu keskin bilyeyi.
Ellerini kesmis, kanatmis;
Kanatmaya da devam ediyor.
Yaralisin,
Aldirmiyorsun,
Evirip cevirmeye devam ediyorsun.
Kan damliyor.
Görmüyorsun.
Hissediyor, önemsemiyorsun.
Bu sekilde devam ettikce iyilesecegine inaniyorsun.
Kirik bilye seni yaralamaya devam ediyor.
Inatla daha da siki sarmaliyorsun.
Adeta parcalamasina izin veriyorsun.
Simdi, beraberce acacagiz avuclarini,
Kirik bilyeyi bir kenara koyup saracagiz yaralarini.
Bilirsin, iyilesmek zaman alir.
Daha kabuk baglamasi var, kabugun olgunlasmasi, düsmesi var.
Zamanla yeni bir bilye secmek de var.
Ancak bu yaralar gecmeden secersen ellerindeki bu kan diger bilyelere de bulasacak.
Önce iyileseceksin.
Evet, elbette zaman alacak ve iz birakacak.
Ama gececek.
Cünkü her sey gecer.
Baska türlüsü yok.