Okul Yolu Düz Gider

Bir hayat mütevazi anilardan ibarettir. Bu mütevazi anilar anlatilinca hikaye olur; hikaye olunca da anlamli olur. Bir basina hikaye yoktur; ilmek ilmek birbirine bagli kisilerin hikayeleriyle bütünlesir ve büyür. Büyüyen hikayeler anlatildiginda anlamli olur ve elbette hayata diyecek daha büyük bir sözü olur. Mithat Delioglunun Okul Yolu Düz Gider Lise Defteri-II kitabi mütevazi bir üslupla dile gelen kücük ama büyük hikayelerdir. Mithat Delioglunun Lise Defteri kitabi, edebiyat dersinde ögrencilerle yasananlara yer veren anilardi. Orada edebiyat egitimine iliskin anlatilanlar bugünün ögrencilerinin edebiyatla iliskisini boyutlandirdigi icin anlamliydi. Simdi Okul Yolu Düz Gider, aslinda bu büyük hikayenin ikinci kismini olusturuyor. Burada bir ögretmenin, Karnini Zor Doyurursun uyarilarina ragmen, severek mesleki ögrenimine baslamasinin, meslegine gecisinin, ögretimle, idari yapiyla, meslektaslariyla iliskisinin, hayata bir isik gibi yansiyan umudunun, her seye ragmen yine de iyimserliginin, yeniden baslamaya niyetli, hic vazgecmeyen bir ögretmenin tablosu ciziliyor. Büyük hikaye dememin sebebi, ülkemizin egitim ve ögretim davasinin büyük anlatisini kuran bir hikaye olmasindan kaynaklaniyor. Okul Yolu Düz Gider aslinda bir okul sarkisi degil, bizim büyük anlatimizdir. Ülkemizin egitimle, ögretimle ilgili bu büyük anlatisi, elimizdeki bu büyük hikayede kücük ölcekte kuruluyor. Prof. Dr. Cemal SAKALLI