Babam, Rüzgar ve Yildizlar

Ardic kusu, tohumu agzina aldiginda basladi her sey...
Bazen batman hesabi patates, bazen de birkac teneke yagli peynir karsiliginda ulasmisti sürgün sonrasi tutunmak adina bozkira.
Ne coskulu dügünlere sahit oldu Üstelik cok kursun yiyenleri de vardi mizika esliginde bögrüne.
Ondandir, hizarcilar yanasmazlar Cerkes ardicini ikiye yarmaya, keza bögründeki kursunlar parcalar testereyi.
imdilerde yikilan kargir damlarimizi yüzyillarca tasiyan kolonlar, hezanlar, ya ekmek firinlarinda ates olup yok olacaklardi sonsuza dek ya da yeniden dogup ardic kokacakti memleket.