Kasya

Yasadigi acilara, kücük yasina ragmen katlanmak zorunda kalmis, ancak bu acilarin onun ruh dünyasinda biraktigi izleri üzerinden yillar gecmesine ragmen silememisti. O hep yasitlarindan farkliydi. Bakislari davranislari, tepkileri sönük, icine kapanik, adeta hayata küsmüscesine sakin görünümlü bir cocuktu...
Aslinda hepimiz Anadolu mozaigi icinde birbirine benzeyen yakin kültürlerin insanlariyiz. Yöresel kiyafetlerimizin modelleri, motifleri nasil birbirine benziyorsa; yöresel oyunlarimizin figürleri de birbirine benziyor. Sadece alt kültürlerimiz degil biyolojik olarak da karismisiz kaynasmisiz. Can dostlarimiz, yakinlarimiz, akraba, hisimlarimiz iyice kenetlenmis. Neden korkalim ki birbirimizden Farkliliklarimiz zenginligimizdir.
Hep öyledir ya sahip olduklarimizi, alistiklarimizi, icinde yasadiklarimizi iyi tahlil edemedigimizden, yasamimizin siradan birer parcalari olarak algilariz... Ne zaman birileri bizim siradanlastirdiklarimizi öne cikarir, iste o zaman aklimiz basimiza gelir...
Degil Türkiyede dünyada benzerine rastlanmasi güc olan bu cografyanin, etkileyici özelliginin ve güzeliginin yani sira ürtükten dik yamaclari yöreye sira disi bir görüntü katiyor. Bitki yogunlugu nedeniyle, yesilin tonlari arasinda birkac metre ilerisini bile görmekte zorlaniyorsunuz. Bu yolda ilerlerken büyüleyen doganin keyfini cikarmak adeta insan ömrünü uzatiyor...