Funagoranin Sirenleri

Funagoranin Sirenleri, 1889 yilinda Konstantiniyeden yola cikip, 1890 yilinda Yokohamaya ulasan bes yüz Osmanli bahriyelisinin ihtisamli oldugu kadar, bahti kara bir firkateyndeki seferini konu ediyor. Bu bes yüz bahriyelinin görevi, güzergahlari boyunca yanastiklari limanlarda Osmanli imparatorlugunun iyi niyet elciligini yapmak, nihai istikametleri olan Japonyaya varinca Japon imparatoru ile diplomatik anlasmalar yapmak üzere masaya oturmakti. Firkateyn hedefine sag salim ulastiysa da 1890 yili sonbaharinda, Konstantiniyeye dönüs yolundayken bir tayfuna tutuldu. On dokuzuncu yüzyilin en büyük donanma faciasi bu sekilde gerceklesti. Dahasi hayatta kalan Osmanli bahriyeleri ile kaza sonrasi Japonya sahilinde onlari karsilayan Japon köylüler arasinda emsaline rastlanmamis bir kültürel baglanti bu felaket sonucunda basladi.
Kismen gerilim romani, kismen bir destan, kismen de tarihsel roman özellikleri tasiyan Funagoranin Sirenleri, okuyuculari, on dokuzuncu yüzyilin bu görkemli döneminde gerceklesmis olaylari bizzat yasayan kisilerin bakis acisiyla anlatildigi bir deniz yolculuguna davet ediyor. Funagoranin Sirenleri firtinali denizlerin, coskulu limanlarin, bir cagin kapanisina taniklik etmis insanlarin romani; geminin fotografcisi Tegmen Haydarin, Bando Sefi Üstegmen Ismailin, Sair Ali Ruhi Efendinin ve fakir Japon balikcisi Tomokicinin hikayesi...