Posta Kutusu 213 Diyarbakir

12 Eylül fasizminin ürünü Diyarbakir cezaevinde yillarini gecirmis eski bir mahkum Orhan Miroglu ve ayni yillarda görev yapmis bir asker anlatida M olarak geciyor, 35 yilin ardindan Istanbulda bulustu ve ortaya bu kitap cikti.Magdurlarin dilinden simdiye kadar cokca dinledigimiz ve muhtemelen gelecek yil Kültür ve Hafiza Müzesi olarak düzenlenip halkin ziyaretine acilacak olan bu cezaevinde olup bitenleri, bu kez, Sburada askerlik degil görev yaptigini söyleyen bir kisiden okuma firsati buluyoruz.Bes Nolu Cezaevinde uygulanan sistem, emir verenler ve emir alanlar arasindaki iliski ya da hiyerarsi nasil kurulmustu Bir hiyerarsiden söz edilebilir miydi ve buna ragmen farkli bir davranis göstermek mümkün müydü Kolektif suclar söz konusu oldugunda, en cok duyulan sey genellikle sudurBiz emir kuluydukPeki her nasilsa kendini etnik hinc ve öfkenin dogurdugu bir zulüm mekanizmasinin icinde bulanlar, Kantin hic kimse emre itaat etme hakkina sahip degildir aforizmasini hatirlayabilir ve ona göre davranabilirler mi.Posta Kutusu 213-Diyarbakir, bütün bu insani sorulara bir mahkum ve bir Sgörevlinin hatiralari üzerinden cevap arayan, bir gecmisle yüzlesme kitabi41 yil sonra girecegim bu cezaevinde hafiza dile geliyordu iste. Gökyüzüne bakmanin yasak oldugu günlere inat, nice hatiranin yasandigi 7. Kogusun havalandirmasina ciktim, gökyüzüne diktim gözlerimi, kar tanelerinin yumusak ve hafif bir beyazlik icinde havalandirmanin üstüne usul usul yagmasini doyasiya seyrettim.