Yol - 2

Kendimi bildim bileli, ki Onunla bildim kendimi, unutmaktan hep korktum. Yasadigim onca güzel hatiralara saygisizlik ederim, vefasizlik ederim diye korktum gece üc-bes demeden yazdim durmadan, durulmadan yazdim. Ben yazmaya bu yüzden gönül verdim. Onu, bu yolu, büyüklerimi, sevdiklerimi, sevdigim alanlari, mekanlari, onca güzellikleri, ola ki bir gün unutursam endisesiyle yazdim Her yazar muhakkak birileri icin yazar, belki de bu kitap senin icin yazilmistir; sadece senin icin
Bir yol var desem, ancak yol uzun, biraz da mesakkatli. Yolda ac kalmak da var, kaybolmak da var, karanliklarda kalmak da var ancak yolun sonunda Onu bulmak var Onu bulan dünya hazinelerinin sahibi olur, desem gelir misin Benimle tekrar, yeniden aska düser misin Belki bu ilk yolculugun olacak, belki de daha evvelden düstün lezzetini tattin bu yolun. Belki de biz seninle hep ayni yoldaydik sadece tanismadik, tanisalim mi
Aski arayan bir garip yolcunun hikayesi
Unutursam hatirlat