Eski Türkcede Avcilik Terimleri

Avcilik, toplayicilikla birlikte insanoglunun en eski gecim faaliyetlerinden biridir. Bu arastirmanin konusu; temelde bir gecim faaliyeti olan, bunun yani sira ticaret metasi, önemli bir yan ürün kaynagi, bir inanc uygulamasi ve savas provasi olma gibi özellikler de gösteren eski Türk avcilik faaliyetinin dil merkezli olarak incelenmesidir. Arastirmanin kapsami, avcilik ve avciligin karsilikli olarak etkilesimde bulundugu hayat alanlariyla sinirlidir. Calismada kullanilan kaynaklar ilk olarak eski Türk yazili metinleri olup yazili olmayan dönemler konusunda ise mit, destan gibi anlatilardan, eski Türkler tarafindan yapildigi düsünülen kaya resimlerinden, cesitli sebeplerle eski Türklere dikkat etmis, onlar hakkinda bilgiler vermis diger toplumlarin yazdiklarindan faydalanilmistir. Calismada, eski Türk avciligi bu genel cercevede eylem-özne-yer-amac-nesne elde edilen ürün-arac dizisi icinde ele alinip incelenmistir. Bu calisma; eski Türk dönemi metinlerinden yola cikarak Türk avciligini tasvir etmek ve avcilik terimlerini belirlemektir. Arastirma, eski Türk hayatindaki avciligin yerinin, av ve avciyla ilgili genel terimlerin, avi yapilan hayvanlarin, avciligin yapilis amaclari ve sekillerinin, avcilikta kullanilan aletlerin, avciliktan elde edilen yan ürünlerin ve bunlarin olasi kullanim alanlarinin belirlenmesini hedeflemektedir.