Recidivebeheer, ernstige geestesziekten en beleid

Het debat over het evenwicht tussen het ontbreken van een geïntegreerd systeem van gemeenschapsgerichte geestelijke gezondheidszorg, verplichte zorg, individuele rechten en vrijheden in de context van ernstige geestesziekten, is niet nieuw. Het bevat een delicaat, veranderlijk evenwicht van rechten en plichten. De evolutie van de Ontario's Mental Health Act wordt besproken en illustreert hoe het huidige geestelijke gezondheidssysteem evolueerde, onwel geworden & onbehandelde personen verblijven in gemeenschappen. Er wordt gewezen op tekortkomingen in de toepassing van de wetgeving op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg op situaties van personen met een hardnekkige psychose, op het gebrek aan samenwerking bij de behandeling, op het gebrek aan inzicht in de symptomen die een psychose kan veroorzaken, en op het chronisch raakvlak met het strafrechtelijk systeem. Een interministerieel initiatief van de regering van Ontario - Human Services and Justice Coordinating Committees is de focus van het onderzoek. Deze unieke convergentie van gezondheidszorg, strafrechtsysteem, en gemeenschapsdienstverleners en belanghebbenden zijn samen gemandateerd om hun gemeenschappelijke cliënten te bespreken in de richting van preventie, systeemontwerp, crisis/gemeenschapsinterventie, gerechtelijke beoordelingen en case management. Latente gevolgen van deze beleidsconvergentie worden besproken.

B. A., Universidad Wilfrid Laurier. Licenciada en Trabajo Social y Máster en Trabajo Social, Universidad McMaster. Estudios/investigación muy centrados en la salud mental de los adultos y las políticas relacionadas. Experiencia laboral en salud mental de adultos en la comunidad, en servicios móviles de crisis para policías y trabajadores de salud mental, y en servicios de emergencia psiquiátrica.