Ya Hiç Kar¿¿la¿masayd¿k

Kendimizle ve ötekiyle kar--lämalar.
Kar--lämalar hep sürer. Bir -eyle kar--lämam-z-n bitti-ini sand---m-zda bile art-k o -eyin yoklüuyla kar--lä-r-z. Hem iç hem de d-- dünyam-zda... Bu kar--lämalarla dönü-ür, birle-ir, ayr-l-r; hayat-m-z- bu kar--lämalardan in-a ederiz. Kar--läma dedi-imiz, ötekiyle bir araya gelmeyi, yüzle-meyi, kendini açmay- ve kar-- taraf-n aç-lmas-n- içeriyor. Kar--lämalar ili-kileri döuruyor, birlikteli-i säl-yor. Kar--lämalarla beraber de-i-iyoruz, ili-kilerin dönü-türücü i-levi sayesinde bäka biçimler al-yoruz.
Psikoterapist Tüçe Is-yel, kendimiz ve ötekiyle kurdüumuz ili-kilere, yäamdaki türlü kar--lämalara dair yazd--- denemeleri okurlarla bulüturuyor.
Psikoterapi odas-nda, sokakta, evde gözlemlenen insan hallerinin edebiyattan psikanalize, sinemadan mimariye uzanan biçimlerini ele al-yor. -nsan-n ve ili-kilerinin karanl-kla ayd-nl-k taraflar-na, var olüun süreklili-i ve de-i-kenli-ine incelikle göz at-p bilinçd---n-n izini sürme konusunda cesaretlendiriyor. -çimizdeki bize, ona ve bäkalar-na yeni bir pencereden bakma f-rsat- veriyor-