Gülderen

Gönlümün raflarinda cicekler büyüttüm sana. Kavanozlarda recel ve gelecek icin bir parca umut...
Yeniden hayat bulmaya inanmakla gücleniyor insan. Umut ve dua bizim tek enerji kaynagimiz. Düsünsenize kupkuru bir dal ve hemen yan tarafinda yemyesil bir tomurcuk yasama tutunmaya calisiyor. Öyle imkansiz ki ademoglunun gözüyle yeniden gül acabilmesi. Aciyarak ona bakiyoruz; Sen artik hic acmayacaksin der gibi
Oysa o tomurcuk, kuru dalin kenarindan inatla yemyesil dünyaya gülümsemeye calisiyor. Ben de varim. Hayata tutunuyorum diyor.
Kuru dal demisken insan denen varlik da böyledir. Derdin var mi sevinmelisin. Bu senin unutulmadigina isarettir. Yakin da büyük ihtimalle cicekler acacaksin. Cünkü her güzel sey firtinalardan sonra vücut bulmakta
Bak gökyüzüne Gökkusagi cikmadan önce gürültü kopmadi mi orada Yagmurdan sonra acmadi mi papatyalar
Ben en cok yeni bir günün dogumundan heyecan duymaya basladim. Karanliklari geride birakarak leylak rengi bulutlarin arasindan o günesin her gün bikmadan, usanmadan nasil savasarak yeryüzüne sere serpe serildigine sahitlik etmek mucizevi bir duygudur elbette
Kaldir kafani gökyüzüne bak Üzülüyorsan cicekler acacaksin. Üzülme artik. Güzel bir hediyen
var, geliyor yolda. Biz bilmiyoruz ki ne hayirli hayatimizda, ne hayirsiz