Bir Idam Mahkumunun Son Günü

Uzun zaman önce biri demisti ki Tanrilar cekip gitsinler
Son olarak baska bir ses söyle bagirdi Krallar cekip gitsinler
Simdi zaman artik ücüncü bir sesin söyle haykirmasinin vaktidir Cellat cekip gitsin
Bir Idam Mahkmunun Son Gününde giyotinin dev gölgesi okurun boynuna da düsüyor. Victor Hugo, özünde cinayetten farksiz bir ceza olan idami; yetim kalan cocuklar, yoksul aileler, gencliginin baharinda solup gidenlerin penceresinden gösteriyor. Bir babanin evladi ile son kez kucaklasmasi, caresizce kapatildigi hücrede ölecegi günü beklemesi ve adil olmayan bu karara karsi icinde kabaran isyan dalgasi
Insanlik tarihinin alnina kara bir leke olarak calinan giyotin uygulamasinin ne kadar aci verici oldugunu, acimasiz erk sahiplerinin masum suclu ayirt etmeksizin bu gücü nasil sonuna kadar kullandigini okumak modern dönem insaninin alisik olmadigi bir caga ayak basmasini sagliyor.