Ouderzorg, Tactiele Stimulatie en Socialiteitsevolutie bij Knaagdieren

Socialiteit bij knaagdieren betekent een gezinsgerichte levenswijze. Factoren die pair-bonding en biparentale zorg bevorderen lijken van cruciaal belang te zijn voor de evolutie naar socialiteit. Sociale soorten verschillen van solitaire soorten door een hoger tempo en een langere duur van het tactiele contact tussen de partners en de directe zorg voor de jongen die door beide ouders worden tentoongesteld (met name het broeden, het ineenduiken en het verzorgen van de jongen). De resultaten van mijn studies ondersteunen de hypothese dat extra tactiele stimulatie van zuigelingen door de ouders, evenals beperking van een dergelijke stimulatie, kan leiden tot een substantiële verandering van hun latere gedrag, met name het gedrag van de ouders. Gedragsverandering door beperking van de tactiele stimulatie bleek tot uiting te komen in verzwakking van de paarbindingen en verminderde vaderlijke zorg. Tactiele stimulatie wordt beschouwd als een proximaal mechanisme ter bevordering van paarbinding en een hogere mate van vaderlijke zorg. Vaderlijke investering uitgedrukt door directe zorg voor jongeren lijkt een essentiële factor te zijn die verantwoordelijk is voor de evolutie naar socialiteit bij knaagdieren. Het boek zou interessant moeten zijn voor ecologen, ethologen en evolutiebiologen, maar ook voor studenten van biologische afdelingen.

Vladimir S. Gromov, Dr. Sci..: Graduado en el Departamento de Biología de la Universidad Estatal de Moscú (1979), Científico Investigador Principal del Instituto de Ecología y Evolución A.N. Severtsov, Moscú, Rusia. Su principal ámbito de interés es la ecología de poblaciones y el comportamiento de los mamíferos, especialmente los roedores.