Panayir Yeri

ICERIK TANITIMI
Geriye ne kalir bir isci öldügünde Isi mi Var ettikleri mi Ama sunu gördüm Ne denli yoksul olursa olsun hic kimse yoktur ki öldügünde geriye hicbir sey birakmamis olsun.
Panayir Yeri Almanyanin artik var olmayan yüzünün öyküsüdür. Werner Bräunig bu metinde, Ikinci Dünya Savasi sonrasinda Demokratik Alman Cumhuriyetinin kurulus sancilarini, Dogu Almanyadaki Wismut uranyum madeninde calisan iscilerin gündelik hayatlarina odaklanarak resmeder. Hem savasin yikintilari arasinda hem de kalkinma yarisi sirasinda yasamak zorunda kalan bu insanlar, Nazi rejiminin baskisina, Ikinci Dünya Savasinin dehsetine ve bir türlü oturmayan Dogu Blogu sistemine taniklik ettikleri icin üc kez tarihin kurbani olurlar.
Panayir Yerinde bu magduriyetin yarattigi hosnutsuzlugun önce protestolara, sonra ayaklanmalara, sonunda ise kanli bir askeri müdahaleye evrilmesini siradan insanlarin perspektifinden tüm gercekligiyle yansitan Bräunig, edebi cüretinin bedelini kariyeriyle öder Dogu Almanyada hicbir zaman yayimlanamayan ve ikinci cildi yazilamayan roman Sosyalist Birlik Partisi tarafindan düsmanca bulunur ve metne yöneltilen elestiriler bir parti kampanyasina bürünür. Bu ortamda giderek gözden düsen Bräunig alkol bagimliligi sonucu kirk iki yasinda hayata veda eder.
Liderlerin ve yönetimlerin üstünlük mücadelesi altinda ezilen, birbirlerine düsen ve kendi sistemlerinin ezici güclerinin hedefi haline gelen kitlelere, kahramani Fischerin agzindan söyle seslenen Bräunigin ve Panayir Yerinin talihsiz akibetinin nedenini anlamak güc degildir Neden yine sahte liderlerin pesinden gidiyorlar Neden hicbir sey ögrenmiyorlar