Acclimatisatie van ananasglasplanten (Ananas comosus L. Merr.) MD-2

De laatste jaren is het areaal voor de ananasteelt in Cuba aanzienlijk uitgebreid, waardoor deze teelt een belangrijke bron van deviezen voor het land is geworden. De noodzaak om het MD-2 ananasras in Cubaanse plantages te introduceren vereist een hoge zaadproductie in de kortst mogelijke tijd, wat kan worden bereikt met het efficiënte gebruik van micropropagatietechnieken, die voordelen hebben ten opzichte van de traditionele methoden van vegetatieve vermeerdering. Ondanks deze vooruitgang in de micropropagatie gaat de acclimatiseringfase door met moeilijkheden door de lage overlevingspercentages en duurt het langer door de traagheid van de groei van de planten. Als gevolg van de studie van het optimale moment van overdracht van de vitroplanten naar het veld, werd een overlevingspercentage van bijna 100% bereikt en werd de periode van acclimatisatie van de planten verkort van 5,5 maanden tot 4,5 maanden. De verkorting van de acclimatisatietijd draagt bij aan de verhoging van de productie van het gewas en de levering van kwaliteitsplanten aan de landelijke sector.

Yaima Pino Legrat, Agronoom, Universiteit van Ciego de Avila, Cuba (2007), Master in Agrobiotechnologie (2014). Werken over aanpassing en acclimatisatie van sier-, fruit- en bosplanten, 9 publicaties in tijdschriften, deelname aan nationale en internationale congressen, Prijs van de Cubaanse Vereniging van Wetenschappen (2013, 2014, 2016).