Bana Ismail Deyin

Her seyden önce sessizlik vardi. Kurbanin katilini, sucun hükmünü, sonucun sebebini, yaratilanin yaraticisini aradigi öykülerle kurulmus bu evrende, hikayenin dogdugu o ilk ana, her seyin öncesine bakiyor Yavuz Ekinci Her söz sessizlikten doguyor, sessizlikte kayboluyor. Yunus Nadi Öykü Ödülüne deger bulunan ve ic ice gecmis öykülerden olusan Bana Ismail Deyin, gecmisle bugün, gelenekselle modern, mitlerle gercekler arasinda dikkat cekici köprüler kuran Yavuz Ekincinin sonraki metinlerine de isik tutan ipuclariyla dolu. Cok, cok uzun zaman önceydi. Karanlik, Sessizlik Kulesinde saklaniyordu. Toprak, su ve gökyüzü tertemizdi. Rüzgar dogadaki bin bir kokuyu tasiyordu. Insanlar icinde yasadiklari dünyanin degerini biliyorlardi. En kutsal seyleri su ve toprakti. Yazar, o günlerden kalma bir günün kisacik bir anini zihninde canlandirdi. Bunun icin günlerce uykusuz kaldi.