KAÇIS RAMPASI

Ben bir kaçagim. Uzun hikâye. Fakat becerebilirsem kisa anlatacagim, önüme bakiyorum. Aslinda önüme de bakmak istemiyorum. Bulundugum yere bakmak asil niyetim, içinde bulundugum âna. Ancak bu elimden gelmiyor. Geçmisle gelecegi sallayan bir salincagin sirtinda gibiyim. Bir o uçtayim bir bu uçta. Zamanda savruluslar.
Önceleri sadece polisten kaçtigimi saniyordum; alçaltici bir sorguya tutulmaktan, hapsedilmekten, iskence görmekten. Zamanla baska seylerden de kaçtigimi fark ettim. Hepsi iç içe geçti.
Kimden kime, nereden nereye kaçtigina tam karar veremeyen ancak ha bire kaçan, kaçmaktan baska yol bulamayan bir kaçagin kanun disi günlügünü yazacagim buraya. Yasadiklarini, yasayamadiklarini, hayallerini, hatiralarini belki, ama gidisata bakilirsa en çok duygularini sanirim. Ancak evvela nerede oldugumu, buraya nasil geldigimi anlatmak için yakin geçmisi hülasa etmem gerekiyor.