Cokluk;Imparatorluk Caginda Savas Ve Demokrasi

Hardt ve Negrinin Imparatorluku yayimlandiginda, dünyadaki muhalif gücler uzun yillarin ataletini yeni yeni kirmaya, küresel egemenligin bu yeni bicimini sorgulamaya basliyordu. Kitapta yazarlar, emperyalizm teriminin artik günümüzü aciklayamadigini, bunun yerine ulus-devletler kadar ulusüstü kurum, sirket ve STKlari da iceren, her yere yayilan bir emperyal agin var oldugunu savundular; bu yeni egemenlik bicimi karsisinda ulusal ve yerel eksenli direnislerin etkisiz kaldigini söyleyip yeni bir enternasyonalizm önerdiler. Imparatorlukun tamamlayicisi niteligindeki Cokluk, Seattledan Irak Savasi protestolarina kadar bu önerinin pratikte denendigi, bircok toplumsal eylemi ve meydan okuduklari küresel sürekli savas halini acikliyor, bir mücadele perspektifi ciziyor. Artik, düsmani ve alani belirsiz, sürekli bir küresel savas hali icinde yasiyoruz. Bu durum yasamin her alanina yayilip, demokrasinin süresiz askiya alinmasina zemin hazirladi. Bu savas temelinde kurulan yeni sömürü ve ekonomik hiyerarsi topografyasinin hatlari, ulusal sinirlarin ötesinde belirginlesiyor Küresel bir Apartheid düzenine giriyoruz; azinligin zenginligi, cogunlugun emegi ve yoksullugu sayesinde sürüyor. Oysa son yillardaki direnis dalgasinin gösterdigi gibi, küresellesme ayni zamanda, ülkeler ve kitalar boyunca uzanan sayisiz ortaklasma bicimine de hayat verdi. Farkli farkli emek bicimleri tekilliklerini koruduklari halde, birlikte ortak zeminler gelistiriyor ve bunlar her tür üretimin kosulu haline geliyor. Tekillikler, bu ortak payda temelinde etkilesiyor, farkliliklarindan vazgecmeden bir araya geliyor. Cokluk, iste bu tekillik ve ortaklik dinamiginden dogan öznelliktir. Tarihte ilk kez mutlak demokrasi olanakli hale geldi; her tür egemenlik bicimini yok etmek mümkün artik. Bu olanagi gerceklestirmekse coklugun projesi...