Selahattin Demirtas
Devran

Toz duman kenarlardan, tasradan ve kuytulardan, memleketten yoksulluk halleri. Utananlar, üzülenler, asiklar, yevmiyeciler, kücük kasabalar, hazin ve uzakta kalan hayatlar.
Devran, inatci nesesiyle gecip giden zamanin carpikligini anlatiyor. Umut umut, cümle cümle Evvela mahsus selam ediyor dogan güne.
Selahattin Demirtas, yaralilarin, umarsizlarin, kalbi hizla carpanlarin hikayecisi. Sofrasinda konuk agirlayan, durup durup konusan
Doksanlarin basi, ziraat fakültesini yeni bitirmisim, is güc yok henüz. Günün cogunu evde is projeleri ve gelecek planlariyla geciriyorum. Dile kolay, her gün elli tane is kuruyorum kafamda. Hemen para kazanmaya baslamam lazim diyorum. Acayip zengin olasim gelmis, yerimde duramiyorum. Fakirlik icinde büyümüsüz, fakir fakir okuyup üniversiteyi de bitirmisiz. Ama her seyin bir sonu olduguna göre fakirligin de bir sonu var degil mi