Türk Manilerinden Secmeler

Mani, anonim halk siirinin en yaygin nazim seklidir. Ninni ve agit gibi anonim halk siiri türlerinin yani sira, tekerleme ve bilmece gibi pek cok manzum eser de mani nazim sekliyle olusturulmustur. Ayrica, asik tarzi siirin yaygin nazim sekli olan kosma türlerinde de mani kullanilir.
Maninin adi, ülkemizin bazi yörelerinde atma-kosma, ficek, hoyrat, karsi-beri mana, meani gibi isimlerle anilir. Türk topluluklari arasinda ise asule, aytispa, bayati, cinik, hoyrat, kosuk, mahni gibi farkli adlarla bilinir.
Mani, genellikle dört misradan olusur ve her misra yedi hecelidir. Kafiye düzeni genellikle aaxa bicimindedir, ama zaman zaman farkli kafiye bicimleri de görülebilir. Her bir dörtlük kendi icinde bir anlam bütünlügü tasir. Manide asil anlatilmak istenen genellikle son iki misrada ifade edilir. Ilk iki misra ise asil mesaj icin bir hazirlik niteligindedir.
Bu genel kurallara uymayan mani örnekleri de vardir. Dörtten fazla misrali, farkli hece sayilariyla yazilan maniler de bulunmaktadir. Özellikle Karadeniz ve Istanbulda söylenen maniler bu farkliliklara örnek olarak gösterilebilir.