Sevdai Divan - Inceleme - Metin

Edeb metinlerin asl unsuru sözdür. Bu itibarla dvanlar Türkcenin söz ve ifade yetenegini zenginlestiren ve onlari gecmisten günümüze tasiyan metinlerdir. Osmanli siiri üzerindeki degerlendirmelerde bu gelenegin Türkcenin gelismesine sagladigi katkinin hak ettigi derecede vurgulanmamasi üzücü bir durumdur.
Dvanlar ayni zamanda kültürümüzün duygu ve düsünce arsividirler. Sairin dünyasi kadar sosyal hayattan tarihe kadar hayatin her yönüne ayna tutarlar. Bu yönleriyle sahip olduklari siirlerin sahipleriyle günümüz arasinda köprü durumundadirlar. Bu eserler bize günümüze gecmisimizden gelenler kadar gelmeyenleri de görme imkani vermektedirler.
15. yüzyilin ikinci yarisi ile 16. yüzyilin ikinci yarisinda yasayan Sevda de iki eseri, Dvan ve Kissa-i Leyl birle Mecnn, ile Türkcenin gelisip zenginlesmesine katki saglayan bir sairimizdir. Sairin her iki eserinde de Türkce ifade kaliplari ve deyimlere yogun bir sekilde yer vermesi dikkati cekmektedir. Bu yönüyle Sevdanin Necat Beyin siirlerinde Türkceyi öne cikarma tutumunu benimseyen sairlerden oldugu görülmektedir. Dvanindaki siir sayisi az olmakla beraber Kissa-i Leyl birle Mecnn isimli eseri ile birlikte degerlendirildiginde sairin önemli seviyede Türkce dil yapisini günümüze tasidigi görülmektedir. Sevda duygu ve düsünce dünyamiza sagladigi katki kadar Türkcenin ifade zenginligini eserlerine yansitma ve Türkceyi güzel kullanma hassasiyeti ile de dikkate alinmayi hak etmektedir.