Üzülme Elbet Bir Gün

Sen her gün evinde, o sicak yataginda yatarken, annenin, esinin yaptigi yemegi begenmeyip yemek secerken; vatanini korumaya, gerekirse bu ugurda canini feda etmeye yemin etmis Mehmetciklerimiz yeminini yerine getiriyor. Her gün, sessiz sedasiz, vatani milleti icin sehit düsüyor. Televizyon kanallarinda, gazetelerde bir mac haberleri kadar bile sehit haberlerine yer verilmiyor. Insanlar hicbir sey olmamis gibi hayatina, yasamina devam edebiliyor. Eskiden, köyde bir cenaze oldugunda bile günlerce televizyonlar acilmazken; günümüzde her gün olan sehitler, her gün kalan yetimler, evine ates düsen anneler unutuldu. Herkes sessiz sedasiz, sehitleri, yetimleri, üzülen anneleri izler oldu. Adini bile bilmedigin vatan evlatlari, memleketin her kösesinde, -30 ,-40 derecede bile her an, araliksiz vatani beklemeye devam ediyor. Ayakta kalmaya mecali olmayan evlerde yetisen cocuklar, bu vatani ayakta tutuyor. Cocuklarimiz öksüz, yetim kalmasin diye askerimiz kendi cocuklarini yetim birakiyor. Bu kitap, bizleri, bir uzman cavusun gözlemlerinden damlayan hatiralarla bütün bunlari yeniden düsünmeye ve anlamaya davet ediyor