Özgür Egitim

Okullarimizda var olan krizin yansimalarindan biri de medyadaki yarisma programlarinda cikan en basit soruyu bile bilememektir. Ancak egitim dünyasi sadece bilgi düzeyinde degil; ögretmenlik, dil, din dersi, uzaktan egitim gibi pek cok noktada tekliyor, cözüm üretemiyor, giderek kendisi deva-sa sorunun bir parcasi haline geliyor. Cünkü egitime özgürlükcü yaklasmiyoruz; teknik rasyonalite-nin, bilhassa dijital teknolojinin, gelismis paket programlarin, teknisyenlestirilmis ögretmenligin, gözetime dayali egitim yönetiminin, piyasalastirilmis pedagojik kavramlarin, endoktrine eden ideo-lojilerin, velhasil bir dolu gizli müfredatin sorunlarimizi cözecegini düsünüyoruz. Onca imkan, arac, kosul, donanim, ortam ve aktiviteye ragmen egitim sistemimizde olmayan sey, özgürlük yani egitim bilesenlerinin kendi varoluslarini ileri demokratik degerler icinde gerceklestirmelerini saglayacak otonomi ve bagimsizliktir. Asiri denetim, yakindan gözetim, planli oryantasyon, otoriter katilimin sorunlari cözmek bir yana, daha da artirdigi acik. O yüzden hala egitimde erisim, nitelik, katilim, ve-rim gibi pek cok sorunu konusup duruyoruz. Freirenin dedigi gibi egitim özgürlestirmez; özgürlük politik örgütlenmenin konusu ancak egitim, özgürlesme mücadelesi icin gereken bilinci verebilir.