Bir Noel Faciasi

Tüm kusurlari kaplayip arindirmakla görevli olan rahmeti yagdiran bulutlar bile insanligin ayibini daha fazla örtemeyeceklerini kabullendi ve beseriyeti terk ederek yerini sonsuz kizilliga birakti. Insanlarin günahkarliklari öylesine büyüktü ki bu günahlari hicbir kar örtemezdi. Ortaligi kaplamaya baslayan demir kokusu esliginde, baslarini kizilligi sonsuzluga yayilan göge cevirdiler. Bulutlar her zamanki gibi agliyordu ama bu sefer topraga dökülenin de isin de rengi baskaydi. Ilk kan damlasi, en kirli olanin üstüne düstü. Ilk ciglik, en sagirin kulagini buldu. Catisi kirmiziya bulanan ilk ev, bu laneti ülkeye saranin hanesiydi belki de. Ister ölsün, ister öldürsün; ister oturup aglasin, ister cesetleri ayaklarinin altinda cigneyip keyif türküleri yakarak dans etsinler. Utanctan kizarmaktan aciz tüm suratlar, bu sefer semadan yagan kan ile kipkirmizi olacakti.